Buitenbeentjes

Echt sluitende cijfers over de voorkeur van de consument bij het aankopen van een houten vloer of parket, zullen er allicht niet zijn. Zullen we het er, als vakbladjournalist van het toonaangevende magazine in onze branche, dan maar op wagen? We gaan een beetje goochelen met ‘schattingen’. Echt ‘natte vingerwerk’ is dat niet: we hebben al veel gelezen, bestudeerd en… geschreven. Als we het hebben over houtsoorten weten we dat eik goed 90% van de markt voor zijn rekening neemt. Dat is geen schatting, het is een gemeten en geweten feit.

Vloertypes

Nu wordt het iets riskanter maar er zijn nog zekerheden: ruim 70% van de klanten kiest uiteindelijk voor meerlaags parket, waarbij prefinished lijkt te blijven groeien. Daaruit mogen we afleiden dat een vergelijkbare meerderheid een houten vloer in de eerste plaats associeert met plankenvloeren (éénstrooks of landhuisdelen) en met klassieke ‘stroken’. Wellicht wordt de kopersgroep procentueel steeds kleiner naarmate we focussen op speciale legpatronen zoals visgraat, Hongaars punt… Mozaïek, steens- en Engels verband zitten wellicht (maar met de jaren minder) nog steeds in de running. De speciale legpatronen zullen mogelijk iets vaker voorkomen bij de massieve vloeren dan bij de meerlaagse omdat mensen die ‘denken in die patronen’ massief vaak de logische keuze zullen vinden.

En dan de rest….

Wat vooraf ging zijn… de klassiekers, jawel. Naast die klassiekers zijn er de buitenbeentjes. Vreemd dat het buitenbeentjes zijn, aangezien het doorgaans gaat over de mooiste vloerdesign die we kunnen kiezen. Vloeren die werden ‘opgepikt’ uit andere toepassingen. Lamellen op kant of ‘hoogkant’ parket is er een mooi voorbeeld van. Om een zwaar belaste vloer in werkplaatsen een hogere weerbaarheid en langere levensduur te geven werden de houten stroken op hun kant geplaatst. Goed voor ontelbare keren opschuren! Bij kopshout, dat ook in deze lijst thuis hoort, werd nog een bijkomend doel nagestreefd: door de zaagwijze is deze vloer niet allen bikkelhard maar vangt hij ook de trillingen van machines in de werkplaats op. En dan een scheepsdekvloer: de functie mag duidelijk zijn.

Omwille van design

Dat deze vloeren hun weg vinden naar het interieur heeft dus nog maar weinig te maken met hun oorspronkelijke bestemmingen. De functionaliteiten van weleer in atelier of op een schip zijn zeker niet doorslaggevend om hen binnen te brengen in de architectuur. Designers laten zich verleiden door het ‘uitzonderlijke’. Deze vloeren zijn zo verrassend anders. Wanneer we hierboven terugblikken op de percentages, weten we ook meteen dat wie kiest voor zulke vloer, zeker niet kiest voor een massaproduct. En hier komen we terug op die grote drang naar ‘exclusiviteit’ en ‘persoonlijkheid’. Op het eerste gezicht zijn het producten voor de happy few. Klopt! Maar dat heeft minder te maken met de prijs dan wel met het feit dat die happy few nu eenmaal meer belang hechten aan het ‘exclusieve’.